ที่ตั้งและขนาด
องค์การบริหารส่วนตำบลเขาไม้แก้ว เป็นองค์การบริหารส่วนตำบลเขาไม้แก้ว ได้รับการยกฐานะจากสภาตำบลเป็นองค์การบริหารส่วนตำบล ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยและมีผลบังคับใช้เมื่อปี พ.ศ. 2540 และที่ทำการองค์การบริหารส่วนตำบลเขาไม้แก้ว ตั้งอยู่เลขที่ 151/1 หมู่ที่ 1 ตำบลเขาไม้แก้ว อำเภอสิเกา จังหวัดตรัง
องค์การบริหารส่วนตำบลเขาไม้แก้ว อยู่ห่างจากที่ว่าการอำเภอสิเกา ประมาณ 7 กิโลเมตร และห่างจากศาลากลางจังหวัดตรัง ประมาณ 40 กิโลเมตร

อาณาเขต
องค์การบริหารส่วนตำบลเขาไม้แก้ว มีอาณาเขตติดต่อกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (อปท.) ต่างๆ ดังนี้
ทิศเหนือ ติดต่อกับองค์การบริหารส่วนตำบลกะลาเส อำเภอสิเกา
ทิศใต้ ติดต่อกับองค์การบริหารส่วนตำบลบ่อหิน อำเภอสิเกา
ทิศตะวันออก ติดต่อกับองค์การบริหารส่วนตำบลวังมะปราง อำเภอวังวิเศษ
ทิศตะวันตก ติดต่อกับทะเลอันดามัน

เนื้อที่
องค์การบริหารส่วนตำบลเขาไม้แก้ว มีเนื้อที่ทั้งหมด 97.40 ตารางกิโลเมตร หรือ 60,875 ไร่ แยกเป็นแต่ละหมู่บ้านได้ดังนี้
หมู่ที่ 1 บ้านเขาไม้แก้ว จำนวนประมาณ 4,520 ไร่
หมู่ที่ 2 บ้านศาลาเทวดา จำนวนประมาณ 3,300 ไร่
หมู่ที่ 3 บ้านแหลมไทร จำนวนประมาณ 1,880 ไร่
หมู่ที่ 4 บ้านบางค้างคาว จำนวนประมาณ 6,150 ไร่
หมู่ที่ 5 บ้านแหลมมะขาม จำนวนประมาณ 1,980 ไร่
หมู่ที่ 6 บ้านทุ่งขี้เหล็ก จำนวนประมาณ 6,940 ไร่
หมู่ที่ 7 บ้านทุ่งทอง จำนวนประมาณ 1,990 ไร่
หมู่ที่ 8 บ้านหูหนาน จำนวนประมาณ 2,170 ไร่
หมู่ที่ 9 บ้านบ่อหว้า จำนวนประมาณ 2,820 ไร่
พื้นที่ป่าชายเลน จำนวนประมาณ 29,125 ไร่

ลักษณะภูมิประเทศ
ลักษณะภูมิประเทศขององค์การบริหารส่วนตำบลเขาไม้แก้วโดยทั่วไป มีหลายลักษณะทั้งที่ราบและที่ลุ่มและที่ชายทะเล พื้นที่ทางตะวันออกเป็นที่ราบค่อนข้างสูงเป็นที่ราบมีภูเขา ทิศตะวันตกและติดกับชายทะเล

ลักษณะภูมิอากาศ
ลักษณะภูมิอากาศ เป็นแบบมรสุมฤดูร้อน มี 2 ฤดู
- ฤดูร้อน เริ่มตั้งแต่เดือน มกราคม ถึงเดือน เมษายน
- ฤดูฝน เริ่มตั้งแต่เดือน พฤษภาคม ถึงเดือน ธันวาคม

มีครอบครัวหนึ่ง ได้ปลูกบ้านอยู่ที่เชิงเขา มีผัวชื่อทอง เมียชื่อจันทร์ ผัวเมียคู่นี้เป็นคนขยัน ได้ปลูกสับปะรดเป็นจำนวนมากที่เชิงเขา แต่ยายจันทร์เมียของตาทองเป็นคนขี้ด่า ใครไปเอาอะไรของแกไม่ได้ แกด่าเสมอ และเด็กๆ สมัยนั้นได้เรียกติดปากว่า ไปจันทร์ทอง ภูเขาลูกนั้นจึงได้เรียกติดปากกันว่า จันทร์ทองจนทุกวันนี้


ยายจันทร์กับตาทอง ได้มีลูกคนหนึ่ง เป็นผู้ชายชื่อว่า นุ้ย พอโตขึ้น ก็ได้ไปทำไร่ที่เชิงเขาอีกลูก ซึ่งอยู่ใกล้กันและภูเขาลูกนั้นเป็นภูเขางาม อากาศดี มีถ้ำน่าเที่ยว ทางขึ้นเป็นภูเขาเดินได้สะดวกและลุงนุ้ยแกได้สร้างขนำขึ้นที่เชิงเขาหลังหนึ่ง ลุงนุ้ยแกเป็นคนใจดี เด็กๆ ชอบไปเที่ยวภูเขาบ้านลุงนุ้ย ชาวบ้านจึงเรียกภูเขานั้นว่าเขาลุงนุ้ย ปัจจุบันเรียกว่า "เขานุ้ย"

ลุงนุ้ยแกเป็นคนเล่นลูกลม และได้ขึ้นไปโต้ลมบนภูเขา และได้ตัดไม้บนภูเขามาทำเพื่อโต้ ลมของลูกลม แต่บังเอิญบนภูเขาลูกนั้นมีไม้เนื้อแข็งและไม้ชนิดเดียวไม่มีไม้อื่นปนอยู่เลย และไม้นั้นมีเนื้อลายสวยงามมาก เมื่อปอกเปลือกออกแล้ว เหมือนงาช้างและมีลายสวยงามมาก แววคล้ายกับแก้วจนเป็นที่เลื่องลือของไม้นั้นของคนทั่วไป และภูเขาลูกนั้นยังมีถ้ำที่สวยงาม ปัจจุบันมีพระพุทธรูปอยู่ด้วยในถ้ำ จนมาถึงสมัยของขุนศรีสงคราม แกเอามาทำไม้เท้า เพราะสมัยนั้นเขานิยมไม้เท้ากัน เมื่อพวกขุนพวกหลวงรู้ว่า มีไม้ลายสวยก็มาเอากันไปทำไม้เท้า และบุคคลทั้งหมดนี้เขาได้ขนานนามภูเขาลูกนี้ว่า "เขาไม้แก้ว" และชาวบ้านได้เรียกติดต่อกันจนถึงปัจจุบันว่า "เขาไม้แก้ว" และปัจจุบันภูเขาลูกนี้ยังเป็นที่โต้ลูกลมของชาวบ้านจนทุกวันนี้